O noso propósito, polo tanto, non é ser fieis ou escravos do concepto, da categoría histórica, que respecta-mos, como non podería ser doutro modo, senón, máis ben, levala ó rego, conducila de novo, pera xa feita a purga ilustrada, ó sentido común, onde Filosofía oriental adoita asociarse ás filosofías non-occidentais. É o que todos entendemos, polo xeral. Nin cristián, nin xermánico, nin grego, o pensamento filosófico é univer-sal e polimorfo.
E todas estas estruturas de pensamento, as do Extremo, Medio e Próximo Oriente, ás que quizais, para restarlles valor, e con certa condescendencia de brancos, cristiáns, caucasianos e occidentais, preferimos ou adoitamos chamarlles «sabedorias orientais», deben interesar ó historiador da filosofía, e ó curioso, porque nos dan un quadro xeral do pensamento no mundo, un mapa cognitivo xeral, de memoria colectiva, o ainda conservado. E outros beneficios. A pupila estréitase de tanto avalar ó redor de si.
